عشق

نمی دانم...

عشق، شاید با محبت بی دریغ بی چشمداشت، با خوبی کردن های دو طرفه، با خاطره سازی به دست می آید...

ولی بی شک با سردی از بین می رود

آرام آرام

آن قدر نرم که حتی باورت نمی شود که چه شد

پ.ن. امروز دوستی مهمانم بود، عزیزتر از جان، آمار هراس انگیزی که از جدایی های اطرافیان دو حلقه دورتر برایم گفت، من را ترساند... مدام در بهت می پرسیدم: ای واییییی :-( آخه چرا؟ :-(((( توافقی؟ چی شد آخه؟ :-(